Λοιπον και το τελευταιο αρθρο του 2011 ειναι αυτο..ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ....Ολοι κανουμε λαθη..το παραδεχομαι οτι εχω κανει αρκετα...αλλα ολοι χρειαζομαστε μια δευτερη ευκαρια.Συνηθως,το μετανιωνουμε αμεσως,αλλα ο αλλος δεν δεχετε την συγγνωμη σου..Και ο ιδιος ανθρωπος που σε γοητευει,αμεσως σε απογοητευει.Και καποια ερωτηματα...Αξιζουμε μια 2η ευκαρια?Αξιζουμε μια συγχωρεση?Οταν ή καρδιά σου σου λέει "εδώ είσαι!" γιατί να την προδώσεις; Γιατί να μην προσπαθήσεις με κάθε τρόπο να κερδίσεις μία ψυχή, την πιο όμορφη ψυχή για σένα, που κάποτε μοιραζόταν μαζί σου τη δική της ζωή με τη δική σου?
Οταν κοιτάζουμε μπροστά στη ζωή μας και βλέπουμε ένα συγκεκριμένο άνθρωπο κι αυτός δε βλέπει το ίδιο με εμάς, ακούμε την καρδιά μας για όσο ακόμα μας μιλάει ή αλλάζουμε την εικόνα που έχουμε μέσα σε αυτήν, προδίδοντας έτσι τα συναισθήματά μας?
Εχω κανει ο,τι μπορω για να με συγχωρεσεις για αυτη τη βλακεια...ξερω οτι εχεις νευριασει αρκετα,αλλα μου εχεις λειψει!Το ξερω επρεπε να το σκεφτω πριν το κανω αλλα ειμαι τοσο ηλιθια!Σε παρακαλω..δωσε μου μια δευτερη ευκαιρια...Δεν ξερω πως αλλιως να στο πω...Εκανα πολλες βλακειες το παραδεχομαι...αλλα πιστευω οτι την ευκαιρια την δικαιουμε...Και αν δεν μου την δωσεις δεν θα πω τιποτα..θα το δεχτω..απλα μεσα μου θα νιωθω μεγαλη λυπη,τυψεις και απογοητευση..Και αυτα δεν ειναι σαλια...ειναι αυτα που θελω να σου πω...μου ελειψες πολυ..:/
